انقلاب بحرین با مصر و تونس تفاوت دارد/ تا نابودی آل خلیفه ایستادهایم
25 بهمن 1389 بود که مردم مسلمان بحرین، در اعتراض به نظام حاکم بر این کشور، به خیابان ها ریختند و خواستار برکناری حکومت استبدادی آل خلیفه شدند که این خواسته با هجوم مزدوران حکومتی و کشته و زخمی شدن تعدادی از تظاهرکنندگان همراه بود.
بحرینی ها، این روز را «روز خشم» نامیدند و تا امروز به مبارزات عدالت طلبانه خود را در راه عدالت ادامه دادند و شهدا و مجروحان بسیاری را در راه آرمان های خود فدا کردند.
دکتر راشد الراشد، از فعالان انقلاب بحرین به دلیل شرکت در راهپیمایی 14 فوریه از سوی حکومت آل خلیفه به 15 سال حبس محکوم شده است و در حال حاضر خارج از این کشور اقامت دارد.
متن زیر حاصل گفت و گوی خبرنگار خبرگزاری رسا در اهواز با دکتر الراشد پیرامون انقلاب ملت بحرین است:
رسا ـ دلیل اصلی انقلاب ملت بحرین علیه حکومت آل خلیفه چه بود؟
آل خلیفه با موروثی کردن حکومت و انتقال آن به فرزندان خود و تسلط بر ذخائر و منابع طبیعی بحرین هیچ حقی به شهروندان شیعی نداده است.
در انقلاب های مردمی بحرین هیچ گونه مسأله طایفه گری وجود ندارد بلکه این انقلاب برای اصلاح نظام دیکتاتوری آل خلیفه که بر بحرین چیره شده انجام شده است.
انقلاب بحرین خواستار اصلاح نظام موروثی آل خلیفه و برپایی حکومت شرعی و قانونی از درون مردم است و هدفی جز سرنگونی حکومت موروثی آل خلیفه ندارد.
رسا ـ انقلاب ملت بحرین در چه مرحله ای قرار دارد؟
هر نظام دیکتاتوری و استبدادی برای تبرئه کردن خود به دسیسه های گوناگون چنگ می زند، حکومت آل خلیفه در مانوری رسانه ای بیان کرده که انقلاب ملت بحرین دعوایی طائفه ای در جهت رسیدن به قدرت است.
آل خلیفه ایران را به مداخله در امور داخلی بحرین متهم کرده، همان گونه که قذافی، علی عبدالله صالح و حسنی مبارک تظاهرات علیه حکومت خود را مداخله غرب در امور داخلی دانسته اند.
انقلاب های مردمی در تمام کشورهای اسلامی علیه دیکتاتور ها ریشه طایفه گری ندارد بلکه جهت اصلاحات و عدالت خواهی است.
عالمان دینی، رهبران سیاسی و فعالان انقلاب بحرین که در حال حاضر در خارج از بحرین هستند انقلاب را هدایت می کنند و مردم با آنان در ارتباط هستند.
مردم بحرین برخی از مساجد را دوباره بازسازی کردند و عالمان دینی با سفارشات فراوان مکرر به مردم گفتند که این مساجد و اماکن مذهبی را ترک نکنند و تأکید داشتند که در این مکان ها حضور داشته باشند.
دیدگاه اهل تسنن بحرین درباره این انقلاب چیست؟
بیش از 80 درصد از ملت بحرین شیعه هستند و برخی از برادران اهل سنت نیز همراه با شیعیان در تظاهرات ها شرکت می کنند. هشتاد درصد از مردم بحرین شیعه هستند و اهل سنت کمتر در تظاهرات شرکت کردند چون رابطه ای با این تظاهرات ندارند و بیشتر آن ها در ارگان های دولتی و پست و مقام دولتی هستند پس چگونه می خواهند در تظاهرات شرکت کنند.
بیش از 60 درصد از ملت بحرین در تظاهرات علیه حکومت شرکت کرده اند و این اکثریت خواستار مال و ثروت نیستند بلکه به دنبال حقوق بشر و کرامت انسانی هستند که این مسأله حق طبیعی بشر است.
رسا ـ وضعیت مردم از لحاظ روحی در مقابله با رژیم چگونه است؟
4 سال است که از انقلاب ملت بحرین می گذرد و مردم همچنان پابند به آرمان های خود هستند، ملت بحرین می داند که که انقلاب چالش های بسیاری پیش رو دارد و تنها انقلابی است که با این هجمه وسیع مواجه است در حالی که برای دیگر انقلاب های منطقه چنین اتفاقی نیفتاده و این مسأله چالش مهمی است.
ایستادگی مردم بحرین در طول این 4 سال دستاورد بزرگی است که آل خلیفه از آن متحیر شده و توان توقف این خشم ملت را ندارد. ایستادگی ملت بحرین سبب نمایان شدن چهره واقعی آل خلیفه شده است چرا که مردم تنها خواستار نظام سیاسی عادل و برگرفته از ملت بحرین هستند. روحیه مردم بحرین با وجود ستم آل خلیفه و ویرانی مراکز مذهبی هچنان بالا است و هر گز از ظلم و ستم آل خلیفه سکوت نخواهند کرد.
رسا ـ کشور بحرین از نظر امنیتی در چه شرایطی به سر می برد؟
انقلاب بحرین شهدای بسیاری در راه عدالت و آرمان های اسلامی تقدیم کرده است و تنها به دنبال برگزاری انتخاباتی آزاد از سوی مردم بدون دخالت حکومت است.
در بحرین بیشتر رسانه های آل خلیفه هیچ گونه خبری از انقلاب و کشتار شیعیان منتشر نمی کنند و بیشتر خبرهای انقلاب سانسور می شود.
رسا ـ کشورهای استکباری چه موضعی در قبال انقلاب بحرین اتخاذ کرده اند؟
مردم بحرین هر بار که عزم مخالفت با حکومت را سرداده بودند، استکبار جهانی ورود کرده و اعتراضات مردمی را سرکوب می کردند؛ چرا که بحرین را کشوری استراتژیکی می دانند.
شعار مردم در بحرین این است که مذاکره نمی خواهیم بلکه به دنبال نابودی آل خلیفه هستیم، هیچ گفتمانی میان رهبران انقلاب بحرین و حکومت صورت نگرفته و انقلاب بحرین تن به مذاکره نداده است.
ملت بحرین می داند که حکومت آل خلیفه از سوی غرب بر سلطنت نشسته و به همین دلیل با این موضوع موافقت نکرده است.
غرب از مداخله در امور خاورمیانه به خصوص کشورهای عربی به دنبال چیست؟
باید به این نکته توجه داشت، که بحرین تا چندین سال پیش، بخشی از خاک ایران بوده، و این مسأله به هزار یا پانصد سال پیش برنمی گردد، بلکه به 40 سال قبل بر می گردد. جداسازی بحرین از ایران در اقدامی شیطانی از سوی انگلیس و آمریکا برای سلطه آنان بر منطقه خاورمیانه در سال 1971 میلادی صورت گرفت.
شاه دیکتاتور برای حفظ و به دست آوردن تنب بزرگ و تنب کوچک، جزیره بحرین را بر اساس توافق نامه ای علنی به استعمار گران بریتانیا تحویل داد، در دوران شاه دیکتاتور، طی فتوایی شیطانی از ملت بحرین خواسته بودند که یا به جدا شدن از ایران رأی دهند، یا از حکومت شاه پیروی کنند و بر این اساس جزیره بحرین از خاک ایران جدا شد.
مردم بحرین با وجود ذخایر فراوان نفتی در مناطق شبه جزیره عربستان، در فقر کامل به سر می برند که دلیل این مسأله نیز حکومت های ضالمانه آل خلیفه است.
دولتمردان آمریکایی علت حمایت خود از آل سعود را تظاهرات و آشوب های خیابانی مردم در کشورهای عربی اعلام می کردند، اما امروزه ملت بحرین در کمال آرامش و مسالمت آمیز به خیابان ها آمده و به صورتی آرام خواستار اصلاح حکومت دیکتاتوری موروثی آل خلیفه هستند، پس چرا دولت مردان آمریکایی برای چندمین بار از اقدامات نظامی آل خلیفه در راستای سرکوب مردم بحرین حمایت می کند.
انقلاب ها و جنبش های بحرینی تا رسیدن به سرمنزل مقصود ادامه دارد و انقلاب های بحرینی برای تحقق اهداف خود و توجه نکردن به اتهام های وارده از سوی مقام های آل خلیفه، پایدار بوده و هیچ گاه متوقف نخواهند شد./9464/ب402/د